vrijdag 26 april 2013

Twee maten

Na de ministerraad van vandaag maakte minister Plasterk bekend dat hij zijn plan voor de superprovincie gaat uitstellen. In plaats van 28 maart 2015 wil hij nu per 1 januari 2016 de provincies Noord-Holland, Utrecht en Flevoland in een grote superprovincie op laten gaan. Bovendien, zo liet hij vanmiddag weten, zal er bij de vorming van de nieuwe landsdelen geen sprake meer zijn van een gedwongen fusie. Een uitzondering daarop vormt de fusie van de drie provincies in de Noordvleugel. Die fusie wil de minister ondanks het gebrekkig draagvlak, wel doorzetten.

Het uitstel wekt weinig verbazing. De termijnen waren immers veel tekort. Of het uitstel dat de minister nu geeft echt gaat helpen valt nog te bezien. Omdat hij nu ook meer tijd neemt om het concept wetsvoorstel naar buiten te brengen zal ook de besluitvorming in de eerste kamer naar een later moment gaan schuiven. De uitkomst van besluitvorming in de eerste kamer is en blijft onvoorspelbaar waardoor de kans klein is dat de provincies al gaan beginnen met voorbereiden voor de eerste kamer een uitspraak heeft gedaan. Daarmee worden de termijnen in de praktijk niet veel langer dan in de oude plannen.

Dat de minister vandaag ook zijn lange termijn perspectief op 5 landsdelen loslaat verbaast mij het meest van alles. Feitelijk kan daarmee zijn onlangs gepubliceerde visienota direct naar de prullenbak. In zijn brief aan de kamer schrijft de minister dat er uit Friesland, Noord-Brabant en Limburg signalen komen dat men weinig animo heeft en dat van elders ook andere opvattingen komen. 'Het kabinet zal de keuzes van de provincies daarbij respecteren', zo schrijft hij verder.

Het voordeel van gebrek aan visie is dat je vaak van mening kunt veranderen. Nadeel is dat niemand meer begrijpt waar je naar toe wil. Het is voor mij onbegrijpelijk waarom het kabinet het lange termijn perspectief van 5 landsdelen zo makkelijk overboord zet. Ik ben ook heel benieuwd naar de reactie van de VVD. Die partij had dit perspectief immers nadrukkelijk in het verkiezingsprogramma staan.

Het is mooi dat het kabinet bereid is de keuzes die provincies maken te respecteren. De grote vraag na vandaag is waarom dat niet geldt voor Flevoland. De minister lijkt met twee maten te meten. Waarom doet de minister niets met het gegeven dat inwoners, bedrijven en de volksvertegenwoordigers in onze provincie massaal hebben laten weten dat het draagvlak voor fusie volstrekt ontbreekt. Daarover rept hij met geen woord in zijn brief van vandaag.

Tot ziens.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten